Firma Translated przeprowadziła badanie, aby wspomóc klientów biznesowych w wyborze rynków i języków w ramach projektów internacjonalizacyjnych oraz maksymalizacji stopy zwrotu z inwestycji (ROI).
T-Index powstał, aby pomóc firmom dążącym do ekspansji międzynarodowej określać własne rynki docelowe i wybierać odpowiednie języki w celu przetłumaczenia swoich stron internetowych.
Jak interpretować wyniki badania
T-Index powstał, aby pomóc firmom dążącym do ekspansji międzynarodowej określać własne rynki docelowe i wybierać odpowiednie języki w celu przetłumaczenia swoich stron internetowych.
Posłużmy się przykładem.
Brytyjska firma specjalizująca się w produktach przeznaczonych do uprawiania sportów zimowych posiada stronę internetową w języku angielskim i chce ją przetłumaczyć na inny język europejski, aby dotrzeć do nowej grupy potencjalnych klientów. Po przeprowadzeniu odpowiednich badań rynkowych dyrektor marketingu dochodzi do wniosku, że jego produkty mogłyby odnieść sukces w Niemczech, Szwecji i Norwegii. Po sprawdzeniu wskaźnika T‑Index szybko okazuje się, że Niemcy – z ich udziałem rynkowym na poziomie 4,7% – są rynkiem o największym potencjale sprzedaży online, gdyż obejmuje on 73 825 582 użytkowników internetu, których średnie roczne wydatki na głowę wynoszą 24 003 dolary amerykańskie. T-Index jest więc decydującym czynnikiem w wyborze języka niemieckiego jako języka, na który strona internetowa będzie zlokalizowana.
Założenia i metoda
T-Index jest użytecznym narzędziem dla firm stojących przed decyzją dotyczącą lokalizacji stron internetowych oraz wyboru odpowiednich rynków.Narzędzie to wskazuje, które rynki mają największy potencjał sprzedaży w internecie.
T-Index 2018 wykorzystuje najnowsze dane statystyczne pochodzące z bazy danych Banku Światowego, czyli dane za rok 2016.
Wartość T-Index wyznacza się jako iloczyn całkowitej liczby użytkowników internetu i szacowanych rocznych wydatków na jednego mieszkańca.
Aby oszacować roczne wydatki na jednego użytkownika internetu, skorzystano z HFCE, czyli wskaźnika Banku Światowego, który określa wydatki konsumpcyjne gospodarstw domowych w dolarach amerykańskich. HFCE to wartość rynkowa wszystkich towarów i usług zakupionych przez gospodarstwa domowe w danym kraju. Należy pamiętać, że metoda obliczania stosowana w poprzednich wersjach T-Index przed 2016 była oparta na PKB, a nie HFCE. W roku 2016 zmieniliśmy metodę obliczeniową, w celu uzyskania bardziej realistycznego przeglądu rzeczywistego potencjału wydatków użytkowników Internetu w każdym kraju. Szczegółowe informacje na temat metody obliczeniowej można znaleźć poniżej.
Każdy kraj został sklasyfikowany zgodnie z językiem najczęściej używanym przez miejscową ludność podczas przeglądania i dokonywania zakupów w Internecie. Ze względu na istotność statystyczną, współistnienie wielu języków w tym samym kraju zostało uwzględnione wyłącznie wtedy, gdy wartość wskaźnika T-index w danym kraju przekroczyła 0,1%. W tym ostatnim przypadku rozpatrywano wyłącznie języki używane na co dzień w internecie przez ponad 15% populacji, z wyjątkiem przypadków, w których języki mniejszości narodowych (używanych w internecie przez mniej niż 15% populacji) funkcjonują jako narodowe języki urzędowe. Na przykład Szwajcaria, posiadająca T-Index na poziomie 0,90%, została oceniona na trzech różnych rynkach językowych: niemieckim, francuskim i włoskim. Wszystkie trzy języki są rzeczywiście wykorzystywane na co dzień przez obywateli Szwajcarii, w celu przeglądania i dokonywania zakupów w internecie. Podczas gdy język francuski i niemiecki są używane przez ponad 15% populacji, język włoski jest używany przez zaledwie 7% użytkowników Internetu. Ponieważ język włoski jest językiem urzędowym uznanym w Szwajcarii, stąd jego uwzględnienie w T-Index.
Badanie T-Index dotyczy wyłącznie języków używanych podczas przeglądania stron internetowych. Wiele języków używanych na co dzień nie ma swojej reprezentacji w Internecie lub są one reprezentowane w znikomym stopniu. W wielu krajach język używany w życiu codziennym przez większość populacji nie jest językiem obecnym i funkcjonującym w Internecie, za przykład weźmy tu język kinyarwanda w Rwandzie. Zjawisko to często występuje ze względu na niski poziom penetracji Internetu, kiedy to brak dostępu do Sieci przez lokalną populację uniemożliwia tworzenie treści w ich ojczystym języku. W Rwandzie 18% całej populacji posiadającej dostęp do Internetu przegląda strony internetowe w języku angielskim, ponieważ nie stworzono wcale lub stworzono znikomą ilość materiałów online dostępnych w ich języku ojczystym. Dlatego też wskaźnik T-Index ujmuje Rwandę jako część rynku dostępnego w języku angielskim.
Języki, które mają swoje międzynarodowe odmiany w zależności od kraju, zostały pogrupowane według odpowiednich standardowych wersji językowych.Dla przykładu, brytyjska i amerykańska odmiana języka angielskiego zostały sklasyfikowane jako język angielski.
Terytoria zależne (np. Portoryko) zgodnie z państwami nimi rządzącymi, o ile dzielą ze sobą ten sam język.Jeśli nie dzielą ze sobą tego samego języka, jak w przypadku Portoryko i USA, zostały one ujęte jako oddzielne pozycje oparte na rynku języka, do którego należą.
Badanie T-Index nie obejmuje wszystkich krajów. Badanie obejmuje te kraje, dla których możliwe było znalezienie danych dotyczących liczby użytkowników Internetu. Bez takich danych niemożliwe byłoby dokonanie właściwych kalkulacji.
Metoda obliczeń
Po pierwsze, zebraliśmy informacje na temat liczby użytkowników internetu, wskaźnika HFCE (household final consumption expenditure – budżet gospodarstwa domowego na spożycie dóbr finalnych) i ogólnej liczby ludności, i na ich podstawie określiliśmy wskaźnik penetracji internetu* oraz wskaźnik HFCE w przeliczeniu na jednego mieszkańca dla każdego kraju. Następnie przeanalizowaliśmy wskaźnik penetracji Internetu w każdym kraju i dystrybucję dochodów, aby określić udział HFCE teoretycznie wydawany przez internautów. Ostatecznie, aby uzyskać „HFCE w przeliczeniu na mieszkańca w ramach populacji internetowej”, tj. oszacowania ich rocznych wydatków, wykonaliśmy następujące obliczenie: (całkowita liczba mieszkańców danego kraju x HFCE na jednego mieszkańca kraju x procent HFCE teoretycznie wydawany przez internautów)/liczba internautów.
W przypadku tych krajów, gdzie dane rozkładu dochodów nie były dostępne - obliczyliśmy średnią rozkładu dochodów dla wszystkich krajów i zastosowaliśmy to oszacowanie.
W celu określenia odsetka HFCE, teoretycznie wydawanego przez użytkowników Internetu, przyjęliśmy założenie, że internauci w każdym kraju należą do najbogatszego segmentu ludności tego kraju.Przyjęliśmy to założenie, biorąc pod uwagę, iż określony dochód minimalny jest w większości krajów konieczny, by posiadać stałe łącze internetowe i móc korzystać z handlu internetowego.
*Wskaźnik penetracji internetu jest to odsetek użytkowników internetu w danym kraju.
Przykład
W Japonii liczba użytkowników internetu wynosi 118 333 485 z ogólnej liczby 126 994 551 osób. Wskaźnik penetracji internetu wynosi zatem 93,18%. W 2016 r. wskaźnik HFCE w Japonii wyniósł na jednego mieszkańca 21 703 USD. Zgodnie z rozkładem dochodu wyrażonym w kwintylach, oszacowaliśmy, że 93,18% spośród najbogatszych Japończyków generuje 96,7% wszystkich wydatków konsumpcyjnych w kraju. Aby uzyskać „HFCE w przeliczeniu na mieszkańca populacji internetowej”, wykonaliśmy proste obliczenie:
(liczba ludności ogółem x HFCE na jednego mieszkańca x % wydatków internautów) / liczbę internautów
Dotyczy Japonii: (126 994 551 x 21 703 x 96,7%) /
118 333 485 Szacowany wskaźnik HFCE na jednego użytkownika internetu w Japonii wynosi zatem 22 522 USD.
Aby uzyskać wartość T-Index, należy pomnożyć liczbę użytkowników internetu przez wskaźnik HFCE w przeliczeniu na jednego użytkownika internetu. Dla Japonii: 118 333 485 x 22 522 USD. Aby uzyskać wartość procentową dla każdego kraju, podzieliliśmy wartość T-Index każdego kraju przez sumę wartości T-Index wszystkich krajów. To wyjaśnia, w jaki sposób uzyskano dla Japonii wartość T-Index równą 7,08%.
Źródła
Liczba użytkowników Internetu w każdym z krajów pochodzi z raportu Międzynarodowej Unii Telekomunikacyjnej (ITU) zatytułowanego „Percentage of individuals using the Internet”. ITU jest wyspecjalizowaną agencją Narodów Zjednoczonych ds. technologii informacyjnych i komunikacyjnych. Za dane statystyczne posłużyły dane szacunkowe na rok 2016. Aby uzyskać liczby całkowite z danych procentowych, połączyliśmy dane z tego sprawozdania z danymi dotyczącymi całkowitej populacji z raportu Banku Światowego.
Dane dotyczące wskaźnika HFCE (budżet gospodarstwa domowego na spożycie dóbr finalnych) pochodzą ze statystyk Banku Światowego. Aktualne dane pochodzą z 2016 roku i wyrażone są w dolarach amerykańskich. Należy pamiętać, że wahania kursów walut (waluty krajowe w porównaniu z dolarami amerykańskimi) mają wpływ na wartości HFCE wyrażone w dolarach amerykańskich, a tym samym na bieżące i szacowane wartości T-Index. Zdecydowaliśmy się na wykorzystanie wartości HFCE wyrażonych w dolarach amerykańskich zamiast wartości HFCE wyrażonych w walutach międzynarodowych przy wykorzystaniu parytetu siły nabywczej (PPP), ponieważ nasze badania skupiają się na globalnych możliwościach handlu elektronicznego i są oceniane częściowo w oparciu o wahania kursów walutowych między krajami. W przypadku krajów lub terytoriów, dla których HFCE nie został określony w wyżej wymienionym raporcie Banku Światowego, dane zostały oszacowane przez naszą agencję. Dane dotyczące wskaźnika HFCE dla następujących 39 krajów zostały oszacowane przez naszą agencję: Andora, Bahrajn, Bośnia i Hercegowina, Wyspy Zielonego Przylądka, Komory, Dżibuti, Erytrea, Wyspy Owcze, Grenlandia, Iran, Irak, Kazachstan, Kiribati, Lesotho, Libia, Liechtenstein, Malediwy, Wyspy Marshalla, Mauretania, Mikronezja, Monako, Myanmar, Nowa Zelandia, Panama, Papua Nowa Gwinea, Portoryko, Rwanda, Samoa, San Marino, Wyspy Świętego Tomasza i Książęca, Wyspy Salomona, Suazi, Syria, Timor-Leste, Tonga, Turkmenistan, Tuvalu, Vanuatu i Wenezuela.
Aby określić, czy dany kraj ogranicza dostęp do informacji online, przyjrzeliśmy się rankingowi publikowanemu przez międzynarodową organizację pozarządową Reporterzy bez Granic, dostępnemu na jej oficjalnej stronie internetowej.
Udziały procentowe dochodu przedstawione za pomocą kwintyli, zostały zaczerpnięte z internetowych danych statystycznych należącej do Banku Światowego Grupy Badań Rozwoju.Nie wszystkie dane odnoszą się do tego samego roku (dane Banku Światowego dotyczą okresu od 1992 do 2014 roku).